Rozdział trzydziesty piąty ♥

    http://because-you-are-my-dream.blogspot.com/ mój drugi blog. ZAPRASZAM
_________________________
     Nie wiedziałam dokąd biegnę, nie wiedziałam co zrobić. Cała zalana łzami nie wiedziałam co zrobić, nie wiedziałam jak mam sobie z tym poradzić. To wszystko mnie przerażało. Jeden dzień po seksie bez zabezpieczeń nie jest się w stanie wykryć ciąży a jej objawy pojawiają się dopiero po dwóch lub trzech tygodniach. Może się okazać że nie potrzebnie na niego nawrzeszczałam, może się okazać że nie jestem w ciąży - oby tak było. A co jeśli będę? Co jeśli zostawi mnie samą? Już nawet nie chodzi o ten ból przy rodzeniu, o to wychowanie dziecka, chodzi o ból który Justin mi sprawił mówiąc słowa że nie jest gotowy zostać ojcem. Ja mam 17 lat, nie jestem gotowa zostać matką, a jeśli nawet bym nie chciała nią być, nie jestem w stanie od tak od tego uciec. Przestraszyła mnie wizja w której Justin jest dalej tym kim jest, a ja samotna z małym dzieckiem mieszkam na drugim końcu kontynentu, i myślę o nim codziennie a on o mnie już nie.
   Nawet nie wiem kiedy, znalazłam się przed pokojem wujka. Cicho zapukałam tak aby obudzić go a nie Scootera, z którym dzielił pokój. Po kilku stuknięciach w drzwi otworzył mi przyodziany w same bokserki wujek. Nie mówiąc nic po prostu się do niego przytuliłam i zaszlochałam jeszcze głośniej mocząc jego nagi tors. Tego najbardziej potrzebowałam - wujek nic nie mówił, kołysał mnie w swoich ramionach i głaskał swoją wielką dłonią po głowie. Otworzył szerzej drzwi i zaprowadził na swoje łóżko gdzie mogłam usiąść obok niego i przytulić się jeszcze bardziej.
   - Powiesz mi kochanie co się stało? - zapytał, kiedy już powoli brakło mi łez.
   - Chcę wrócić do domu. S-A-M-A - przeliterowałam ostatnie słowo tak aby Ush mógł zrozumieć że nie mam ochoty czekać kiedy Justin również będzie wracał.
   - Ale co się stało kochanie? - zakołysał mną w swoich ramionach i przetarł ręką kilka razy moje zmarznięte ramiona.
   - Po prostu chce wrócić do domu, chce wrócić do siebie - kolejna porcja słonych łez napłynęła mi do oczu, których już nie mogłam powstrzymać i znowu poleciały ciurkiem na klatkę piersiową Ushera.
   - Nie mogę Cię wysłać do twojego domu, został sprzedany po śmierci twoich rodziców. Musisz wrócić do mnie, ale samej cię nie puszczę - powiedział bardzo opiekuńczym głosem i przytulił mnie jeszcze mocniej
   - Nie chcę tu zostawać - zachlipałam cała zapłakana
   - Wiesz, co? Śpij dzisiaj w moim łóżku, Scooter dziś na noc nie wróci więc ja się prześpię w jego. - Powiedział uśmiechając się delikatnie i wstając z łóżka. - Jak chcesz łazienka jest tam. - wskazał palcem na drzwi przy których było małe światełko.
    Podeszłam tam i zamykając za sobą drzwi na klucz stanęłam przed lustrem i oparłam się rękoma o umywalkę. Odkręciłam kurek z zimną wodą i kilka razu przemyłam swoją całą czerwoną twarz póki kolor wiśni z niej chociaż trochę nie zszedł. Usiadłam na brzegu wanny i pochylając się do przodu oparłam swoje łokcie na kolanach a na dłoniach oparłam swoje czoło.
   - Co ty do cholery jasnej znowu jej zrobiłeś ?! - krzyknął Usher zza drzwi. Wiedziałam że nie było to do mnie, tylko rozmawiał z Justinem przez telefon - Gdybyś nic jej nie zrobił nie byłaby tak zaryczana! - ponowne krzyki. Zatkałam lekko uszy aby już więcej nie słuchać tych wrzasków ale to nic nie dało - Obiecałeś że jej nigdy nie skrzywdzisz, a teraz co?! Teraz od tak uciekła od ciebie i siedzi u mnie cała zaryczana?! - kolejne łzy spłynęły po moim policzku. - Nie, nie przychodź - powiedział wujek, bardziej spokojniejszym tonem.
    Po raz kolejny musiałam ochlapać twarz zimną wodą aby nie wyglądać jak jakiś pomidor i dopiero potem mogłam położyć się pod ciepłą kołderkę. Zgasiłam światło w pokoju i widząc wujka siedzącego na łóżku podeszłam do niego.
   - Co on ci zrobił? - zapytał spokojnie
   - Nic, naprawdę. Nie ważne - powiedziałam wstając z łóżka. i podchodząc do tego w którym to ja na jedną noc będę spać.
   - Jeśli naprawdę chcesz wyjechać jutro najwcześniej samolot do domu masz o 12, a o 11 Justin ma wywiad w radiu. Jeśli naprawdę nie chcesz go widzieć, będziesz mogła wtedy zabrać swoje rzeczy. - Ush wszedł pod swoją kołdrę i układając się na wielkiej poduszce ziewnął.
   - Dziękuję - powiedziałam lekko się uśmiechając.
   To co właśnie robiłam, nie byłam pewna czy jest dobre. Dla mnie na pewno, a co powie na to Justin? Co ja mam zrobić? Sama nie znałam odpowiedzi na te pytania, cały czas myślałam nad czymś co zrobić aby wykombinować cokolwiek aby nie musieć go ranić. Mimo że to on zranił mnie, nadal go kocham i nawet nie mogę myśleć nad tym aby go od tak zostawić, aby wylecieć bez pożegnania, aby wylecieć, i nawet jeśli bym nie była w ciąży nie wrócić. Wszystko okaże się dopiero w najbliższym czasie, ale nie mogłabym codziennie patrzeć na osobę która mnie kocha, ale widocznie nie wystarczająco aby nie pozwolić mi odejść i pomóc mi z problemem który sami sobie narobiliśmy.
    To co mam zamiar zrobić, zmieni w naszym życiu wiele i to nawet bardzo dużo. Nawet nie mam pojęcie jak bardzo ranię siebie a przede wszystkim Justina. Nie chce robić tego, ale czym prędzej tym lepiej.
__________________________________
Rozdział nie wyszedł najlepiej ale mam nadzieję że wiernym czytelnikom na pewno się spodoba. ;3
Przepraszam że taki krótki ale ostatnio weny nie mam, piszę jeszcze drugie opowiadanie dlatego zachęcam do czytania go również i komentowania ;3 LINK U GÓRY POSTU ♥